Η απουσία του Ιλάν απ’ το Τρίτο Πρόγραμμα

Πρόσφατα η ΕΡΑ διέκοψε τη σύμβαση του Ιλάν Σολομών, τον μοναδικό παραγωγό τζαζ και κλασικής μουσικής που πραγματικά απολάμβανα 8 με 9 το πρωί στ’ αμάξι και στη συνέχεια στο γραφείο με το ραδιόφωνο του κινητού. Τα περί σύμβασης δεν τα ήξερα μέχρι που διάβασα τα μαντάτα εδώ. Δεν είμαι ειδικός στις συμβάσεις με το δημόσιο, τις διακοπές τους, ασφαλιστικά μέτρα κ.λπ. Θεωρώ τραγικό το γεγονός ότι ο Ιλάν δεν κάνει ραδιόφωνο για τέτοιους λόγους.

Τον «γνωρίζω» μόνο ραδιοφωνικά απ’ τις εποχές του Jazz FM¹. Δεν γνωρίζω αν διδάσκει κάπου ραδιόφωνο. Αν όχι ελπίζω να το κάνει γιατί έχει ταλέντο και γνώσεις. Εκτός απ’ τη μουσική που εκπέμπει στους ακροατές του, εξηγεί τους λόγους και τα συναισθήματα που τον έκαναν να επιλέξει συγκεκριμένα κομμάτια. Οι ιστορίες/πρόλογοι κάθε κομματιού που διαλέγει είναι περίτεχνα πλεγμένες με ιστορικά στοιχεία και γεγονότα, είτε είναι αυτό για Βιβάλντι ή για Herbie Hancock. Δεν μακρηγορεί και μεταδίδει με ζωντάνια το πνεύμα των επιλογών του που συνήθως έχουν μιά αλληλουχία.

Από καιρού εις καιρόν, ψάχνοντας ακροάσεις κάνω μια στάση και στη συχνότητα του Τρίτου. Μια μιζέρια επικρατεί στα προγράμματα κλασικής και τζαζ μουσικής². Όλο πετυχαίνω σοβαροφανείς εκφωνητές, που αναγγέλλουν το playlist τους πετώντας στίχους μεγάλων ποιητών. Με το πομπώδες νεκροθάφτικο ύφος τους και με το επιδεικτικά ιντελλεκτουέλ λεξιλόγιο τους αποθαρρύνουν κάθε καλοπροαίρετο ακροατή. Μου θυμίζουν βαριεστημένους καθηγητές μουσικής που βαρετά παραδίδουν το υλικό τους περιμένοντας να περάσει η ώρα.

Με κάτι τέτοια μπαίνει και το τελευταίο καρφί στο σεντούκι που λέγετε ποιοτική κρατική ραδιοφωνία. Να ελπίζουμε στην ιδιωτική πρωτοβουλία και εδώ; Ο Εν Λευκώ πάντως συσπείρωσε κάποιο κοινό αλλά δεν καλύπτει πλήρως το κενό. Στη Βρετανία ο ClassicFM τα πάει μια χαρά με έξι εκατομμύρια ακροατές τη βδομάδα, παρόλο που είχε αρχικό αντίπαλο το BBC.

Μέχρι να γίνει κάτι (αν ποτέ γίνει) ας είναι καλά οι ξένοι σταθμοί που μεταδίδουν και στο δίκτυο. Ιλάν όμως δεν έχουν 😦

[1] Ο γραφών δεν είχε ούτε έχει επαγγελματικές (ή άλλες) σχέσεις με τον Ιλάν και τα Μ.Μ.Ε. γενικότερα
[2] Η ίδια μιζέρια φορμόλης επικρατεί και στην ιστοσελίδα του Τρίτου.

dooced εν Ελλάδι

Δεν ασχολήθηκα πολύ με το θέμα LiFo, το editorial και την απόλυση του Δ. Γαλάνη (a.k.a. manifesto). Απ’ ότι καταλαβαίνω είναι η πρώτη περίπτωση dooced εν Ελλάδι. Απ’ όλες τις ερμηνείες που δίνει το Urban Dictionary νομίζω ότι στην περίπτωση κάπως ταιριάζει αυτή:

«I was dooced yesterday because some scumbag sent my boss the link to my blog.»

Η Heather Armstrong το έπαθε πρώτη πριν απο 4 χρόνια όταν κάποιος σφύριξε στην εταιρεία που δούλευε την ύπαρξη του μπλογκ της όπου έγραφε λεπτομέριες για τη δουλειά της (χωρίς να ονοματίζει). Τότε δεν διάβαζα μπλογκς αλλά το άκουσα στις ειδήσεις. Έχω περιέργεια να μάθω πως αντέδρασε η τότε blogosphere με το γεγονός. Πάντως στο ποστ για την απόλυση της λέει και το εξής πραγματικά ώριμο για το μέγεθος αυτού που έπαθε:

I understood the risk when I wrote certain things about certain figures that key members of my company might discover my website and pooh-pooh my endeavors.

Έκτοτε κατάφερε να μετατρέψει το πάθημά της σε μια καλή μπίζνα. Είμαι περίεργος να δω τι θα γίνει στη χώρα μας αν και φαντάζομαι ότι όπως συμβαίνει με τον Τειρεσία ο manifesto μάλλον θα μπει στις μαύρες λίστες της δημοσιογραφίας.

Δύο πωλητές κρίνουν μουσικούς… No Mr.

Ο τίτλος του ποστ από μήνυμα ακροατή στην εκπομπή του Γιάννη Πετρίδη.

Καλά τα λέει ο peeping tom για το σπρώξιμο μουσικών της «ανεξάρτητης» μουσικής σκηνής απ’ τον εναλλακτικό μουσικό τύπο. Δεν έφταναν οι υπερθεματισμοί περί νέας Λένας Πλάτωνος και τις αναφορές στη Niko (απο Sonik αν δεν κάνω λάθος) για τη Monika, ο m.hulot & ο aggelos k. στην εκπομπή του Γιάννη Πετρίδη επέλεξαν να ξεκινήσουν με κομμάτι της. Ο πρώτος επίσης δήλωσε ότι αν είχε δισκογραφική εταιρεία θα σκοτωνότανε να υπογράψει μ’ αυτή. Ένδειξη της πέρασης της καλλιτέχνιδος είναι οι 12,500 «φίλοι» που έχει στο myspace και όχι η τέχνη της (δεν το λέω εγώ αλλά ο καλεσμένος του κου Πετρίδη). Δεύτερη επιλογή ήταν οι Zebra Tracks που έχουν 6,000 «φίλους».

Για τα δικά μου αυτιά, τα μουσικά μου γούστα και προτιμήσεις η Monika δεν ξεχωρίζει απο σχολικού επιπέδου μπάντες με ψευδοψαγμένους στίχους (βλ. «Not Young in my Youth«). Τους Zebra Tracks δεν τους άκουσα πολύ αλλά έχω την εντύπωση ότι κάτι έχουν να προσφέρουν. Περάν των δικών μου επιλογών, αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι επιλογές μας καλό είναι να περνάνε πρώτα απ’ το υποκειμενικό μας γούστο και αισθητήριο πριν υιοθετήσουμε τα γραφόμενα ή τα λεγόμενα για τη μουσική. Όπως θα έπρεπε να γίνεται και με το σινεμά και τις ταινιοκριτικές για παράδειγμα (γίνεται;).

Ναι, τα «εναλλακτικά» μπορεί κάποτε να γίνουν mainstream (=ευρά)… και δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό αυτό. Έχω την εντύπωση ότι κάποιοι θέλουν να βγάλουν λεφτά απ’ την «εναλλακτική» μουσική σκηνή. Και μ’ αυτό δεν εννοώ τους καλεσμένους του κου Πετρίδη γιατί πιστεύω ότι γράφουν αυτά που γράφουν και λένε αυτά που λένε απο αγάπη για τη μουσική και το χώρο. Δεν παύουν όμως να είναι δύο φρέσκα γρανάζια της ευρω-μηχανής.

Υποκλοπές, TV και ίντερνετ

Τις τελευταίες δύο μέρες το ποστ που έκανα για ένα ανοικτό ΚΑΦΑΟ στην Αγ. Παρασκευή μαζεύει αρκετά χιτς απο ψαχτήρια με τη λέξη «υποκλοπή» στην αναζήτηση. Είναι και πιασάρικος ο τίτλος του ποστ και παρόλο που βγαίνει κάπου πέμπτο στο ranking κλικάρουν αρκετοί. Φυσικά οι επισκέπτες δεν αφήνουν κανένα σχόλιο εφόσον το ποστ δεν περιέχει τις πληροφορίες που ψάχνουν.

Αρκετό καιρό τώρα έκοψα μαχαίρι τις ειδήσεις απο TV και ειδικότερα τα δελτία-καφενεία των ιδιωτικών καναλιών και δεν ήξερα το λόγο. Έψαξα με τη λέξη «υποκλοπή» στο μόνιτορ και βρήκα μόνο ένα ποστ σχετικά με την ανακριβή εκπομπή του Ευαγγελάτου και απ’ αυτά που διαβάζω βλέπω επικαλέστηκε μέχρι και παρακολουθήσεις σε κλειστά κινητά! Παρακολουθήσεις μπορούν να γίνουν στα κινητά αλλά δεν είναι απλό εγχείρημα. Για περισσότερες πληροφορίες και συζητήσεις προτείνω μία βόλτα στο forum του myphone.gr

Πρόσφατα, ένας κλειδαράς μου έλεγε για τον πανικό που έσπειρε μιά εκπομπή του γνωστού δημοσιογράφου καμιά δεκαριά χρόνια πριν σχετικά με την ασφάλεια των πορτών στα σπίτια μας. Χαρακτηριστικά μου είπε ότι τότε αρκετοί ευκαιριακοί εισαγωγείς έκαναν χρυσές δουλειές λόγω του πανικού που έσπειρε και τώρα εξαφανίστηκαν αφήνοντάς τους κλειδαράδες να παλεύουν με κλειδαριές που δεν υπάρχουν πλέον στην αγορά και τους παλαίουρες πορτάδες να χρυσαφίζουν με αντικαταστάσεις πορτών.

Ο Ευαγγελάτος κλασικά χρησιμοποιεί την τακτική δημιουργίας πανικού, φουσκώνοντας τα ρεπορτάζ του με ελλιπείς πληροφορίες, παραπλανητικό μοντάζ, πομπώδη ηχητικά εφέ, κ.ο.κ. Πως αλλιώς θα έπιανε τα νούμερα της AGB;

Ψιλά γράμματα λέμε τώρα αφού το ίντερνετ είναι κακό. Ζήτω η τηλεόραση!